top of page

  缠足  

 การรัดเท้า 

275199231_226298579673220_5661288458223594264_n.jpg
275728605_396597935801644_433920873296785466_n.jpg
275578994_733151037672019_7427148015110892136_n.jpg

          缠足是中国古代的一种陋习,即把女子的双脚用布帛缠裹起来,使其变成又小又尖的“三寸金莲”。“三寸金莲”也一度成为中国古代女子审美的一个重要条件。

       缠足,又称裹足,也常称为裹小脚,是中国古代的一种对女子自幼儿期时以布紧缠双足,使足骨变形,足形尖小,走路只能用足跟勉强行走的做法。这种陋俗不仅使古代女子身心遭到严重迫害,更导致这种不良风气在古代持续近千年,一定程度上阻碍了中国文明的发展。

       缠足的起始年代说法很多,有人说开始于南齐,有人说开始于南唐李煜编的金莲舞舞码,舞者官娘缠足献舞,舞态婀娜多姿,宫女纷纷仿效。关于缠足的明确记载最早要追溯到宋代,缠足最初在妓女中流行,之后逐渐影响到中上阶层的妇人。到明朝时期,缠足则逐渐普及于一般阶层妇女,汉族各地妇女几乎都有缠足的风俗,部分少数民族也受汉族风气影响而缠足。

       清朝建立后,缠足这一风气达到最盛,虽然历任皇帝都曾下令不准民间缠足,但这一习俗影响深远,并没有取得什么成效。尤其是在山东,直隶,河南,山西等几个受封建礼教束缚最重的北方省份,缠足观念深入人心,不论是男人女人,都把缠足视为女人美丽的标志之此外,缠足还是封建社会对女子实行性压迫的重要表现之一,它和性欲及满足男子的性兴趣有很大关系。据史料记载,当时的女子如果脚大型不好,还会遭到文夫的嫌弃,甚至会被休还本家。

                                                                      การรัดเท้า  

      การรัดเท้าเป็นการปฏิบัติที่ไม่ดีในจีนโบราณ กล่าวคือ การพันเท้าของผู้หญิงด้วยผ้าเพื่อทำให้เป็น "ดอกบัวสีทองสามนิ้ว" ที่มีขนาดเล็กและแหลม  “ดอกบัวทองสามนิ้ว” ครั้งหนึ่งเคยกลายเป็นเงื่อนไขสำคัญสำหรับความงามของผู้หญิงในจีนโบราณ

      การรัดเท้าหรือที่เรียกว่าการรัดดเท้ามักเรียกว่าการรัดเท้าเล็ก ๆ เป็นวิธีการของจีนโบราณสำหรับผู้หญิงในการรัดเท้าด้วยผ้าอย่างแน่นหนาตั้งแต่วัยเด็กเพื่อให้กระดูกของเท้าผิดรูปและรูปร่างของเท้าเล็ก วิธีทำ, ธรรมเนียมที่ไม่ดีเช่นนี้ไม่เพียง แต่ทำให้สตรีในสมัยโบราณถูกข่มเหงอย่างรุนแรงทั้งทางร่างกายและจิตใจ แต่ยังทำให้แนวโน้มที่ไม่ดีต่อสุขภาพนี้คงอยู่นานเกือบพันปีในสมัยโบราณซึ่งเป็นอุปสรรคต่อการพัฒนาอารยธรรมจีนในระดับหนึ่ง

      มีหลายทฤษฎีเกี่ยวกับที่มาของการผูกเท้าบางคนบอกว่ามันเริ่มขึ้นในราชวงศ์ฉีใต้ ในขณะที่บางคนบอกว่ามันเริ่มต้นใน Golden Lotus Dance Code ที่เขียนโดย Li Yu ในราชวงศ์ถังทางใต้บันทึกที่ชัดเจนที่สุดของการผูกเท้าสามารถสืบย้อนไปถึงราชวงศ์ซ่งได้การผูกเท้าเป็นที่นิยมในหมู่หญิงโสเภณีเป็นครั้งแรกในสมัยราชวงศ์หมิงการมัดเท้าค่อย ๆ กลายเป็นที่นิยมในหมู่สตรีทั่วไปผู้หญิงเกือบทั้งหมดในสัญชาติฮั่นมีธรรมเนียมในการผูกเท้าและชนกลุ่มน้อยบางกลุ่มก็ได้รับผลกระทบจากสัญชาติฮั่นเช่นกัน

      หลังจากการสถาปนาราชวงศ์ชิงธรรมเนียมการมัดเท้าก็มาถึงจุดสูงสุดแม้ว่าจักรพรรดิองค์ต่อ ๆ มาจะสั่งห้ามไม่ให้มีการมัดเท้าในหมู่ประชาชประเพณีนี้มีอิทธิพลกว้างขวางและไม่บรรลุผลมากนักโดยเฉพาะในซานตงจือเหอหนานซานซีและจังหวัดทางภาคเหนืออื่น ๆ ที่ถูกจำกัดด้วยจริยธรรมศักดินาอย่างเข้มงวดแนวคิดเรื่องการผูกเท้าจึงหยั่งรากลึกในจิตใจของผู้คนทั้งชายและหญิงถือว่าการผูกเท้าเป็นหนึ่งในสัญลักษณ์ของผู้หญิงความงาม  นอกจากนี้การผูกเท้ายังเป็นอาการสำคัญอย่างหนึ่งของการกดขี่ทางเพศของผู้หญิงในสังคมศักดินา เกี่ยวข้องกับความต้องการทางเพศและความพึงตามพอใจทางเพศของผู้ชายเป็นอย่างมาก. บันทึกทางประวัติศาสตร์ถ้าผู้หญิงในเวลานั้นมีเท้าไม่ดีสามีของเธอจะไม่ชอบเธอและเธอก็จะถูกหย่าร้างและกลับไปหาครอบครัวของเธอ

วัฒนธรรมจีน

© 2023 by Kids Charity. Proudly created with Wix.com

โทร :

0-5521-9652

Fax :

0-5525-8215

ที่อยู่ : 

เลขที่ 226/19 ถ.บรมไตรโลกนารถ อ.เมือง จ.พิษณุโลก 65000

bottom of page